ທີ່ຕັ້ງຍຸດທະສາດດຽນບຽນຟູ.
ດຽນບຽນຟູຕັ້ງຢູ່ແຂວງ ດຽນບຽນ ທາງທິດຕາເວັນຕົກສ່ຽງເໜືອຂອງຫວຽດນາມ ມີຊາຍແດນຕິດຈອດກັບ ລາວ. ດຽນບຽນຟູແມ່ນພື້ນທີ່ຍຸດທະສາດທີ່ສຳຄັນເຊິ່ງເຊື່ອມຕໍ່ກັນລະຫວ່າງພາກເໜືອຫວຽດນາມ, ພາກໃຕ້ຂອງຈີນ ແລະ ພາກຕາເວັນອອກສ່ຽງເໜືອຂອງລາວ.
ເດືອນ ກໍລະກົດ 1953 ພວກລ່າເມືອງຂຶ້ນແບບເກົ່າ ໄດ້ປະຕິບັດແຜນການນາວາ ເຊິ່ງແຜນການນີ້ແມ່ນເພື່ອຫວັງຈະປິດລ້ອມດິນແດນທັງໝົດ ຂອງຫວຽດນາມ ແລະ ດັບສູນກຳລັງຫຼວງຂອງກອງທັບປະຊາຊົນຫວຽດນາມ ແລະ ກ້າວໄປເຖິງການຫັນປ່ຽນຫວຽດນາມໃຫ້ກາຍເປັນຖານທີ່ໝັ້ນທາງການທະຫານຂອງພວກເຂົາຢ່າງຖາວອນ. ຕາມແຜນການຂອງສັດຕູຈະສ້າງດຽນບຽນຟູ ໃຫ້ກາຍເປັນຖານທັບທີ່ເຂັ້ມແຂງທີ່ສຸດເພື່ອຄວບຄຸມອາຊີຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້.
ຈັກກະພັດລ່າເມືອງຂຶ້ນແບບເກົ່າ ແລະແບບໃໝ່ ໄດ້ຖືເອົາດຽນບຽນຟູເປັນຖານທັບທີ່ເປັນຂໍກະແຈ, ເປັນແປ້ນຢັນເພື່ອຍາດເອົາພາກຕາເວັນຕົກສ່ຽງເໜືອຂອງຫວຽດນາມ, ພາກເໜືອຂອງລາວ, ເປັນບ່ອນດຶງເອົາກຳລັງຫຼວງຂອງຫວຽດນາມ ເພື່ອບັນທອນ ແລະ ດັບສູນ.
ຖານທັບດຽນບຽນຟູຕັ້ງຢູ່ວ່າງພູ, ເປັນທົ່ງພຽງຍາວເຖິງ 19 ກິໂລແມັດ, ກວ້າງແຕ່ 6 ຫາ 7 ກິໂລແມັດ ອ້ອມຮອບດ້ວຍສາຍພູທີ່ສູງປະມານ 1.000 ກວ່າແມັດ ເຊິ່ງໄດ້ກາຍເປັນກຳແພງທຳມະຊາດປ້ອງກັນຢ່າງແໜ້ນໜາ ( ຈະຂົນປືນໃຫຍ່ຂຶ້ນພູກໍ່ຍາກ ແລະ ຈະນຳເອົາກຳລັງທະຫານມາແຕ່ພູເພື່ອຕີບຸກຄ້າຍກໍ່ເປັນບັນຫາສຸດວິໄສ ). ຢູ່ພາຍໃນຖານທັບມີລະບົບຄ້າຍ 4 ແຫ່ງ, ມີເດີ່ນບິນສອງແຫ່ງ, ມີລະບົບການກໍ່ສ້າງປ້ອງກັນແບບແໜ້ນໜາ, ສັບສົນ ແລະ ທັນສະໄໝ. ຖານທັບດຽນບຽນຟູມີກຳລັງສັດຕູເຂົ້າປະຈຳການສູງເຖິງ 16.200 ຄົນ, ລວມມີ 21 ກອງພັນ ໃນນັ້ນມີທະຫານຮາບ 17 ກອງພັນ, ທະຫານປືນໃຫຍ່ 3 ກອງພັນ (105 ມມ/155 ມມ ລວມມີ 40 ກະບອກ ), ທະຫານຊ່າງແສງ 1 ກອງພັນ, ທະຫານລົດຕັງ 1 ກອງຮ້ອຍ ມີລົດ 10 ຄັນ, ກອງບິນປະຈຳການມີເຮືອບິນ 14ລໍາ, ກອງລົດຂົນສົ່ງມີ 200 ຄັນ, ນອກນັ້ນຍັງມີທະຫານໂດດຈ້ອງ ແລະ ທະຫານເຄື່ອນທີ່ໄວທີ່ສຸດໃນອິນດູຈີນກໍ່ໄດ້ເຂົ້າປະຈຳການຢູ່ດຽນບຽນຟູ. ພວກເຂົາໄດ້ຈັດວາງກຳລັງຕາມຈຸດປ້ອມໝັ້ນ 49 ແຫ່ງ ຢູ່ 3 ເຂດຄື: ເຂດເໜືອ, ເຂດໃຕ້ ແລະ ເຂດໃຈກາງ ເພື່ອຊ່ວຍໜູນເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນ.
