ບົດຮຽນຄວາມສຳເລັດທີ່ໜ້າສັນລະເສີນ ໃນການຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມທຸກຍາກຂອງ ສປ ຈີນ

ຄໍາເວົ້າໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນຂອງ ທ່ານປະທານ ສີ ຈິ້ນຜິງ ທີ່ໄດ້ຈັດພິມໃນປຶ້ມ “ສີ ຈິ້ນຜິງ ວ່າດ້ວຍການປົກຄອງປະເທດ ແລະ ບໍລິ ຫານການເມືອງ”, ສະບັບພາສາລາວທີ່ມີເນື້ອໃນວ່າ: “ຄວາມ ປາ ຖະໜາຈະເຮັດໃຫ້ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ມີຄວາມ ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງໄປຮ່ວມກັນ” ນັ້ນແມ່ນຄວາມຕ້ອງການທີ່ຈໍາເປັນພື້ນຖານຂອງການກ້າວຂຶ້ນສູ່ລະບອບສັງຄົມນິຍົມ. ຄວາມປາຖະໜາດັ່ງກ່າວ ເປັນເປົ້າໝາຍ ແລະ ຄວາມພະຍາຍາມຫຼັກຂອງລັດຖະບານ ແລະ ພັກກອມມູນິດຈີນ ຖືເປັນນະໂຍບາຍພື້ນຖານໃນການເອົາໃຈໃສ່ ແລະ ເບິ່ງແຍງຕໍ່ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນ ໂດຍມຸ່ງໝັ້ນເພື່ອສ້າງຄວາມຢູ່ດີກິນດີຂອງປະຊາຊົນ ອັນເປັນພາລະກິດສູງສຸດຂອງຜູ້ນໍາ ແລະ ພັກກອມມູນິດຈີນ ຍ້ອນວ່າປະຊາຊົນຄືໝາກຫົວໃຈຂອງປະເທດຊາດ.

ໃນໄລຍະຜ່ານມາ, ສປ ຈີນ ໄດ້ມີແນວທາງໃນການລຶບລ້າງຄວາມທຸກຍາກຢ່າງຈະແຈ້ງ ແລະ ໄດ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢ່າງເປັນລະບົບ ເຮັດໃຫ້ການຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມທຸກຍາກປະສົບຜົນສໍາເລັດຢ່າງສູງ ແລະ ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນຫຼາຍຮ້ອຍລ້ານຄົນ ຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງ.

ຜົນງານດັ່ງກ່າວ, ໄດ້ສະແດງອອກຢ່າງຊັດເຈນຕະຫຼອດໄລຍະສີ່ທົດສະວັດທີ່ຜ່ານມາ, ລັດຖະບານ ສປ ຈີນ ໄດ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ແລະ ລິເລີ່ມໂຄງການຕ່າງໆ ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ ອັນໄດ້ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນມີຊີວິດການເປັນຢູ່ທີ່ດີຂຶ້ນ. ຕໍ່ກັບແຜນງານດັ່ງກ່າວ, ລັດຖະບານຈີນ ໄດ້ມີແນວທາງ ແລະ ຂັ້ນຕອນຢ່າງເປັນລະບົບ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ວຽກງານແກ້ໄຂຄວາມທຸກຍາກມີປະສິດ ທິພາບ ແລະ ໄດ້ຮັບຜົນດີ ໂດຍໄດ້ກໍານົດແຜນງານດັ່ງນີ້:

1. ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກແບບກຳນົດເປົ້າໝາຍ (the Targeted poverty alleviation campaign) ໂດຍໄດ້ເນັ້ນໃສ່ການກໍານົດເປົ້າໝາຍການຊ່ວຍເຫຼືອບຸກຄົນ ແລະ ຄອບ ຄົວທີ່ນອນຢູ່ໃນຄວາມທຸກຍາກຂັ້ນຮຸນແຮງ, ຊຶ່ງລັດຖະບານ ຈີນ ໄດ້ດໍາເນີນການໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນໂດຍອີງຕາມຄວາມຮຽກ ຮ້ອງຕ້ອງການ ແລະ ສອດຄ່ອງກັບເງື່ອນໄຂຂອງກຸ່ມຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ ເຊັ່ນ: ການເຂົ້າເຖິງການສຶກສາຂັ້ນພື້ນຖານ, ການເຂົ້າເຖິງລະບົບສາທາລະນະສຸກ, ພັດທະນາດ້ານໂຄງລ່າງພື້ນຖານ ແລະ ການສົ່ງເສີມການພັດທະນາອຸດສາຫະກຳໃນທ້ອງຖິ່ນ.

2. ຍຸດທະສາດ ການຟື້ນຟູເຂດຊົນນະບົດ (the Rural revitalization strategy), ເປັນຕົວຢ່າງຄວາມມຸ່ງ ໝັ້ນຂອງປະເທດຈີນ ໃນການສົ່ງເສີມຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ຄວາມຍືນຍົງໃນຊົນນະບົດຂອງປະເທດ. ຕັ້ງແຕ່ການພັດທະນາໂຄງລ່າງພື້ນຖານໄປຈົນເຖິງການເບິ່ງແຍງຮັກສາສຸຂະພາບ ແລະ ການ ຫັນໄປສູ່ດີຈີຕອນ. ນະໂຍບາຍນີ້ ມີຈຸດປະສົງເພື່ອຮັບປະກັນວ່າເຂດຊົນນະບົດມີບົດບາດສຳຄັນໃນຄວາມກ້າວໜ້າທາງສັງຄົມ ແລະ ເສດຖະກິດຂອງປະເທດ. ໂດຍເນັ້ນໃສ່ ການເສີມສ້າງຄວາມ ເຂັ້ມແຂງທາງວິທະຍາສາດການກະເສດ, ເຕັກໂນໂລຊີ, ໂຄງລ່າງພື້ນຖານ ແລະ ບໍລິການທາງການເງິນ. ການຟື້ນຟູຊົນນະບົດມີບົດບາດສຳຄັນໃນການສົ່ງເສີມຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຮ່ວມກັນ ແລະ ການເຕີບໃຫຍ່ທາງສັງຄົມທີ່ສົມດູນ ລວມເຖິງມາດຕະການຕ່າງໆ ເຊັ່ນ: ການປັບປຸງການກະເສດໃຫ້ທັນສະໄໝ, ການພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວໃນຊົນນະບົດ ແລະ ການລົງທຶນເຂົ້າໃນໂຄງລ່າງພື້ນຖານໃນຊົນນະບົດ.

3. ການທົດແທນທາງນິເວດ (the Eco-compensation) ເພື່ອສົ່ງເສີມການປົກປ້ອງ ແລະ ຟື້ນຟູຊັບພະຍາກອນນິເວດໃນເຂດທີ່ທຸກຍາກ ໂດຍສ້າງສິ່ງຈູງໃຈທາງການເງິນແກ່ຊຸມຊົນທ້ອງຖິ່ນໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການຈັດການທີ່ດິນຢ່າງຍືນຍົງ, ການອະນຸລັກຄວາມຫຼາກຫຼາຍທາງຊີວະນາໆພັນ ແລະ ການຟື້ນ ຟູລະບົບນິເວດ.

4. ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກຜ່ານການສຶກສາ (the Poverty alleviation through education) ໂດຍເນັ້ນໃສ່ການປັບປຸງ ແລະ ການເຂົ້າເຖິງການສຶກສາທີ່ມີຄຸນນະພາບສໍາລັບເດັກນ້ອຍໃນເຂດທຸກຍາກ ລວມເຖິງມາດຕະການຕ່າງໆ ເຊັ່ນ: ການສ້າງໂຮງຮຽນ, ການໃຫ້ທຶນການສຶກສາ ແລະ ດຳເນີນໂຄງການຝຶກອົບຮົມຄູ.

5. ການປະຕິຮູບລະບົບປະກັນສັງຄົມ (the Social security system reforms) ເພື່ອເສີມສ້າງລະບົບປະກັນສັງຄົມ ແລະ ກວມລວມທຸກໂຄງການປະກັນສັງຄົມ, ການໃຫ້ການບໍລິການດ້ານສຸຂະພາບຂັ້ນພື້ນຖານ ແລະ ການສ້າງເຄືອຂ່າຍຄວາມປອດໄພສຳລັບກຸ່ມຄົນພິການ. ທັງໝົດນີ້ເພື່ອແກ້ໄຂຕົ້ນຕໍຂອງຄວາມ ທຸກຍາກ ແລະ ໃຫ້ການສົ່ງເສີມກວມລວມແກ່ຜູ້ທີ່ຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ.

ນັບຕັ້ງແຕ່ການປະຕິຮູບ ແລະ ເປີດປະເທດ ໃນປີ 1978 ເປັນຕົ້ນມາ, ປະຊາຊົນຫຼາຍກວ່າ 850 ລ້ານຄົນໃນ ສປ ຈີນ ໄດ້ຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກ ຫຼື ຫຼາຍກວ່າ 70% ຂອງການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກທົ່ວໂລກໃນໄລຍະເວລາດຽວກັນ. ອັດຕາຄວາມທຸກຍາກໃນ ຈີນ ໄດ້ຫຼຸດລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ (drastically reduced). ຈໍານວນປະຊາຊົນທີ່ຢູ່ໃນຄວາມ ທຸກຍາກໄດ້ຫຼຸດລົງຈາກ 98,99 ລ້ານຄົນສຸດທ້າຍ ໃນທ້າຍປີ 2012 ເຫຼືອ 5,51 ລ້ານຄົນໃນທ້າຍປີ 2019, ໂດຍອັດຕາຄວາມທຸກຍາກໄດ້ຫຼຸດລົງ ຈາກ 10,2% ເຫຼືອ 0,6% ຫຼື ອັດຕາຄວາມທຸກຍາກໄດ້ຫຼຸດລົງຫຼາຍກວ່າ 10 ລ້ານຄົນຕໍ່ປີຕິດຕໍ່ກັນເປັນເວລາ 7 ປີ. ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດເປົ້າໝາຍການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກນີ້ ແທນການຊ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊົນຜູ້ທຸກຍາກທີ່ໄດ້ລົງທະບຽນ 770.000 ຄົນ ໄດ້ມີວຽກເຮັດງານທໍາໃນບໍລິເວນໃກ້ເຮືອນຂອງຕົນ. ຍຸດທະສາດການຟື້ນຟູຊົນນະບົດ ໄດ້ນໍາໄປສູ່ການປັບປຸງໂຄງລ່າງພື້ນຖານໃນຊົນນະບົດຢ່າງຊັດເຈນ, ລວມເຖິງການກໍ່ສ້າງຖະໜົນຫົນທາງທີ່ມີຄວາມຍາວກວ່າ 1,21 ລ້ານກິໂລແມດ ແລະ ການຈັດຫານໍ້າດື່ມທີ່ສະອາດໃຫ້ກັບປະຊາຊົນຢູ່ຊົນນະບົດໄດ້ຫຼາຍກວ່າ 80 ລ້ານຄົນ.

ໃນເດືອນ ກຸມພາ ປີ 2021 ປະທານ ສີ ຈິ້ນຜິງ ໄດ້ປະກາດວ່າ: ສປ ຈີນ ໄດ້ຮັບໄຊຊະນະຢ່າງສົມບູນແບບໃນການຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມ ທຸກຍາກທົ່ວປະເທດ. ຜ່ານໂຄງການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ ຜ່ານການສຶກສາ ເດັກນ້ອຍຫຼາຍລ້ານຄົນຢູ່ຂົງເຂດທີ່ທຸກຍາກສາມາດເຂົ້າເຖິງການສຶກສາທີ່ມີຄຸນນະພາບ, ເຮັດໃຫ້ອັດຕາການຮູ້ໜັງສືດີຂຶ້ນ ແລະ ຂະຫຍາຍໂອກາດສຳລັບອະນາຄົດຂອງເດັກ ນ້ອຍ.

ສະຖິຕິເຫຼົ່ານີ້ ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງປະສິດທິຜົນຂອງໂຄງການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກຂອງ ສປ ຈີນ ໃນການປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນຫຼາຍລ້ານຄົນ ແລະ ສ້າງສັງຄົມທີ່ມີຄວາມຍຸຕິທຳ ແລະ ຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຂຶ້ນ, ພ້ອມທັງໄດ້ສ້າງຄວາມກ້າວໜ້າໃນການພັດທະນາຄຸນນະພາບຊີວິດຂອງປະຊາ ຊົນໃຫ້ດີຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ.

ສຳລັບ ສປປ ລາວ, ກໍມີໂຄງການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກທີ່ປະສົບຄວາມສຳເລັດຫຼາຍໂຄງການຊຶ່ງໄດ້ສົ່ງຜົນດີໃຫ້ກັບຊຸມຊົນ ເຊັ່ນ: ກອງທຶນເພື່ອການພັດທະນາໝູ່ບ້ານ (village development fund), ການປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຜ່ານໂຄງການສົ່ງເສີມການປ່ຽນແປງ (livelihood improvement through fostered transformation) ທີ່ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນຈາກທະນາຄານໂລກ ມີເປົ້າໝາຍປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຊຸມຊົນທີ່ທຸກຍາກ ແລະ ຄົນພິການໃນລາວ ໂດຍເນັ້ນໃສ່ຂົງເຂດການກະສິກຳ, ປັບປຸງ ແລະ ສ້າງໂຄງລ່າງພື້ນຖານໃນຊົນນະບົດ ແລະ ການເຂົ້າເຖິງການບໍລິການຂັ້ນພື້ນຖານທີ່ສົ່ງເສີມການພັດທະນາທີ່ຍືນຍົງ, ໂຄງການຄຸນນະພາບການສຶກສາຂັ້ນພື້ນຖານ ແລະ ການເຂົ້າເຖິງໃນ ສປປ ລາວ (basic education quality and access in Laos), ໂຄງການກະສິກຳທີ່ຍືນຍົງ ແລະ ການພັດທະນາຊົນນະບົດ (sustainable agriculture and rural development), ການທ່ອງທ່ຽວຊຸມຊົນ (community-based tourism).

ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ສປປ ລາວ ສາມາດຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການຂອງ ລັດຖະບານຈີນ ກ່ຽວກັບວຽກງານຫຼຸດຜ່ອນຄວາມ ທຸກ ຍາກ ໂດຍຮຽນຮູ້ ແລະ ສຶກສາຍຸດທະສາດທີ່ປະສົບຜົນສຳເລັດ ແລະ ການນຳໃຊ້ປັບເຂົ້າໃນສະພາບສະເພາະຂອງ ລາວ ເຊັ່ນ: ແນວທາງແບບກຳນົດເປົ້າໝາຍ ແລະ ຈັດລຳດັບຄວາມສຳຄັນຂອງຂົງເຂດ ແລະ ຊຸມຊົນທີ່ຕ້ອງການທີ່ສຸດ. ພ້ອມນີ້ ກໍຈັດລໍາດັບຄວາມສຳຄັນຂອງໂຄງການ ໂຄງລ່າງພື້ນຖານຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ ແລະ ເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ ເພື່ອປັບປຸງການ ເຊື່ອມຈອດ, ການ ເຂົ້າເຖິງຕະຫຼາດ ແລະ ການບໍລິການຂັ້ນພື້ນຖານ; ລົງທຶນເຂົ້າໃສ່ໃນການວິໄຈດ້ານກະສິກຳ ເຕັກໂນໂລຊີ ແລະ ການຝຶກອົບຮົມ ເພື່ອປັບປຸງແນວທາງປະຕິບັດດ້ານການກະສິກຳ ແລະ ເພີ່ມປະ ສິດທິພາບໃນການສ້າງລາຍໄດ້ຂອງຊຸມຊົນໃນຊົນນະບົດ; ລົງທຶນເຂົ້າໃນໂຄງການຝຶກອົບຮົມວິຊາຊີບ, ການພັດທະນາຜູ້ປະກອບ ການ ແລະ ບໍລິການຈັດຫາງານ ເພື່ອເພີ່ມໂອກາດການຈ້າງງານໃຫ້ກັບພົນລະເມືອງຂອງຕົນ; ສ້າງ ແລະ ຮັດແໜ້ນຮ່ວມມືລະຫວ່າງພາກລັດ ແລະ ເອກະຊົນ ເພື່ອດຶງດູດເອົາການລົງທຶນຈາກພາກເອກະຊົນ ແລະ ສົ່ງເສີມການພັດທະນາທຸລະກິດ ແລະ ສ້າງໂອ ກາດໃນການຈ້າງງານ.

ທີ່ມາ: ສະຖາບັນການຕ່າງປະເທດ